Jedną ze sportowych gier zespołowych jest siatkówka na siedząco. Jest to jeden z rodzajów tradycyjnej piłki siatkowej, ale ma nieco inne zasady. Gra stworzona została z myślą o wszystkich osobach niepełnosprawnych, które kochają ten sport lub wcześniej byli zawodowymi siatkarzami. W wyniku jakiegoś nieszczęśliwego zdarzenia nie mogą grać w tradycyjną siatkówkę, ale mogą być w drużynie siatkówki na siedząco. Gra jest połączeniem siatkówki i wywodzącego się z Niemiec sitzballu. Dziś siatkówka na siedząco jest jedną z dyscyplin olimpiady dla niepełnosprawnych. Pierwszy raz tego typu dyscyplina pojawiła się na olimpiadzie w 1980 roku i do dziś cieszy się sporą popularnością. Sama siatkówka na siedząco istnieje już od 1956 roku. Gra ma niemal identyczne zasady jak siatkówka klasyczna. Gra się do momentu, aż jedna z drużyn wygra trzy sety. Różnica polega na tym, że gracze mogą odbijać piłkę każdą częścią swojego ciała. Grają osoby niepełnosprawne, które są ograniczone ruchowo i aby im ułatwić grę, dano im możliwość odbijania dowolną częścią ciała.